Στη "θέα" του παράλογου

            _ Στην Παναγιώτα Πανουτσακοπούλου

Στης σκιάς την αυλόπορτα κάθισα
να καλωσορίσω τον άνεμο
που λυσσομανούσε απ’ το ξημέρωμα,
δυο λόγια ψιθυριστά να του προσφέρω
 ως φίλεμα ευδαιμονίας
μήπως κι αλλάξει φορά
ενδίδοντας στις παρεκκλίσεις των άστρων
ώστε πριν το δειλινό
να υπερισχύσει η ρώμη των προσδοκιών,
το ασύλληπτο του ιλασμού,
η λογική του παράλογου.


Μαρία Αργυρακοπούλου