Επίγνωση

Στ' ακρογιάλια του χρόνου
άφησες τα παράτολμα ίχνη σου
έχοντας ωστόσο τη βαθιά επίγνωση
πως το κύμα
αργά
θα τα σβήσει.



Μαρία Αργυρακοπούλου

Εσένα ρώτα

Αν θες να μάθεις πως μεγάλωσα
ρώτα τη γη που με έθρεψε
τα άνθη ρώτα
της ακοίμητης πέτρας
που ποτίστηκαν με αμόλευτα δάκρυα
τα δάση ρώτα
τα βουνά
τα λαγκάδια
κι ακόμα τον άνεμο
που ολημερίς δροσίζονταν
με τ’ αηδονιού το κελάηδημα
και με όνειρα άδηλα
που τα χάρασσα με κατάνυξη
στο ξημέρωμα
και στο δείλι.
Αν θες να μάθεις πως αναπνέω
Εσένα ρώτα
που με άγγιξες
ως φως της αυγής
κι ως υπέρλαμπρο άστρο της νύχτας.


Μαρία Αργυρακοπούλου