Κάθε
που αλλάζει ο άνεμος φορά αποζητώντας πόθους
στα καταφύγια της εύθραυστης μνήμης
χαράσσονται τα ίχνη του ανεξίτηλα
δάκρυα γίνονται στιλπνά
που ρέουν ακατάσχετα
αναζητώντας το λόγο
τον ήχο
το χάδι
ως επιβεβαίωση του ωραίου
και του αληθές.
Μαρία Αργυρακοπούλου
