Οδός των αστέγων

Θα ‘ρθει η ώρα
που θα ξεσπάσει και πάλι η καταιγίδα
να ξεπλύνει το φλοιό της σκέψης
απ’ τη σκόνη που τον βαραίνει.
Τα φώτα θ’ ανάψουν διάπλατα τότε
στην οδό των αστέγων
να ξεδιαλύνουν την ομίχλη
και να ζεστάνουν όμβρια βλέμματα
έτσι που τα επίπονα δάκρυα
προζύμι να γίνουν
στο μεγάλο της αφθονίας καρβέλι
που θα χορταίνει τα παιδιά
του κόσμου όλου.

Μαρία Αργυρακοπούλου