χρονοτριβούν σε αναβλύζον ηφαίστειο
καθώς οι σπίθες προσπαθούν ν’ αποδράσουν
εμπρός στους τετελεσμένους μέλλοντες.
Δακρύβρεχτα όνειρα
καλύπτουν επίμονα με τη λάβα τους
τις ανατέλλουσες προβολές θεαμάτων
τυλίγοντάς τες με δίχτυα πολλαπλών συγκρούσεων
ανάμεσα σε θεατές και θιασώτες.
ΥΓ: Η ανατολή παραμένει τυφλή
κι η ελπίδα ανυπάκουη.
Μαρία Αργυρακοπύλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου