στον αφρό του νου
με τους δείχτες του ρολογιού
ποτισμένους μαύρες θύμησες
πνίγει μελωδίες
στο βεληνεκές της ματιάς.
Διαυγής οξεία
ξεχασμένη στην ακτογραμμή της γραφής
ποτίζει νεοσσούς ανθών
στο περιβόλι της νίκης
με νεοσύστατο φως
στον ίσκιο του παραλόγου.
Μαρία Αργυρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου