Ουτοπίες στο άπειρο

Ολόλευκο ξόρκι με πλησίασε
με αύρα ακέραιη
και με φωνή τρισδιάστατη
ψέλλιζε φθόγγους σε τοπίο λευκό
ποτισμένο απ’ την υγρασία της ομίχλης
η διαδρομή του καιόμενη βάτος , μου εκμυστηρεύτηκε,
κατόπιν πολλαπλών συγκρούσεων με το φως
κυνηγούσε ουτοπίες στο άπειρο
μα το σωσίβιό του άχνιζε απ’ την αναφλεγόμενη
ηδονή της εξέγερσης
χρωμάτιζε τις λέξεις κόκκινες προσδιορίζοντας
στο εδώ
στο τώρα
την εξέλιξη της ανάτασης

Και καθώς τα φωνήεντα καίγονταν στη διαδρομή του
Ξαπόστασε πλάι στο μέλλον.

Μαρία Αργυρακοπούλου