Μελωδικό εκχύλισμα

Το πρωινό αγέρι θα ακολουθήσω
αυτό που περνά μπρος απ’ τη θωριά σου
να ταξιδέψω μαζί του στα μέρη που παίζαμε
σαν ήμασταν παιδιά.
Στα δέντρα θα χαράξω το όνομά μας
όπως και τότε _που δεν έσβησε
που δεν θα σβήσει ποτέ θαρρώ
παρά την κακοσμία των ανήλεων καιρών.

Στις ρεματιές θα σκαρφαλώσω
την ηχώ του ποταμού να ακούσω
και φτάνοντας στα κυπαρίσσια
έναν τζίτζικα θα φυλακίσω
στη ροζιασμένη χούφτα μου
να στον προσφέρω
ως μελωδικό εκχύλισμα
στις ώρες της σιωπής της θύμησής σου
να χαλάσω την ησυχία της νύχτας σου.

Και τότε θα σου θυμίσω άλλες
ανέπαφες στιγμές.


Μαρία Αργυρακοπούλου