Ναυάγια

 Καταμεσής στο άπειρο άφησα τη σκιά μου

επίμονα προσκαλώντας την

να ξετυλίξει αργά το κουβάρι της σιωπής

απ’ το λαβύρινθο μέσα της σκέψης

και ν’ ανελκύσει ναυάγια

μπλεγμένα με φιλιά ερειπωμένα

και ακοίμητα όνειρα.

ΥΓ: Το Φθινόπωρο τα ναυάγια

παραδέρνονται ευκρινώς με τα κύματα

γι’ αυτό και καθίσταται ευκολότερη η ανέλκυσή τους.

Μαρία Αργυρακοπούλου