Κονδυλοφόροι
χαράσσουν
κι απόψε το μέσα σου
αβρές ηλιαχτίδες
που αχνά ανατέλλουν.
Ίσκιοι διχαλωτοί κοσμογονίας αφόρητης
κυλούν στο πρεβάζι της ματιάς σου
καλύπτοντας τον σπόρο δακρύων
που εμφυτεύτηκε άδηλα
στις ρωγμές της σιωπής σου.
Δαντελωτά κυκλάμινα οι ανάσες σου
παρεισφρέουν στον φλογισμένο ιδρώτα
και δένουν με κόμπους το πάθος
μην τυχόν κι αποδράσει
κι επιφέρει τη βουή εκείνη
που αποπροσανατολίζει
ευανάγνωστους στόχους.
κι απόψε το μέσα σου
αβρές ηλιαχτίδες
που αχνά ανατέλλουν.
Ίσκιοι διχαλωτοί κοσμογονίας αφόρητης
κυλούν στο πρεβάζι της ματιάς σου
καλύπτοντας τον σπόρο δακρύων
που εμφυτεύτηκε άδηλα
στις ρωγμές της σιωπής σου.
Δαντελωτά κυκλάμινα οι ανάσες σου
παρεισφρέουν στον φλογισμένο ιδρώτα
και δένουν με κόμπους το πάθος
μην τυχόν κι αποδράσει
κι επιφέρει τη βουή εκείνη
που αποπροσανατολίζει
ευανάγνωστους στόχους.
ΥΓ: Κι εσύ απουσιάζεις ξανά απ’ το πάνθεον
πριν καν εμφανιστείς εμπρός του.
πριν καν εμφανιστείς εμπρός του.
Μαρία
Αργυρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου