Ανασαιμιά στη ζωή μου

Καθρέφτισα στα μάτια σου τα μάτια μου
κι εμφαντικά ο ήλιος
φώτισε ξανά το μέσα μου.

«Της συννεφιάς το δρόμο τον περάσαμε
δεν είσαι πια μόνη»
μου έλεγαν επίμονα
και με αβρό φιλί
ξεδίψασες τα χείλη μου.

Σε θέλω πλάι μου στο διάβα μου
φως στην ομίχλη μου
ανασαιμιά στη ζωή μου
γητευτή των λυγμών μου
πορθητή των κρυφών ηδονών μου.

Μαρία Αργυρακοπούλου