Χρόνους
πολλούς πριν σε απαντήσωανιχνεύω το ανήλιαγο πέρασμα
που οδηγεί ως τη σκήτη σου
εισδύοντας στα βαθιά
του κρυφού ηφαιστείου
εκεί στο ναό σου
να ξεπλύνω την τιμή
που θυσίασες με κίβδηλα χάδια
και να ραίνω με άνθια
τον αέναο πόθο σου.
Έτσι και τώρα
διαβαίνοντας την ακύμαντη θάλασσα
προσχωρώ στα νέφη της σκέψης σου
φέρνοντας φως με κερί αναστάσιμο
να γευτώ τους χυμούς
των ιερών σου δακρύων.
Μαρία Αργυρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου