Παρών και συνάμα απών

Άστρο λαμπρό μυθικού ουρανού
είσαι Εσύ
παρών και συνάμα απών
ξεπροβάλλεις απρόσμενα
κι αποδιώχνεις σκιές
μοναξιές
και φοβίες.

Πόθος επώδυνος γίνεσαι
κραυγή βουερή που τέμνει τη νύχτα
ανάσα ακοίμητη
διαυγούς κι ατελεύτητου πάθους.


 Μαρία Αργυρακοπούλου