Κι
όταν με λευκό σεντόνι
ο ορίζοντας θα με τυλίξει
θα βαφτεί κόκκινος
απ’ τα πυρά των εκβολών
κι η θάλασσα, λευκή
απ’ τα μαντήλια των γλάρων
που θα σκουπίζουν της βροχής το δάκρυ
κάτω από το αντίο του ήλιου
ο άνεμος θα στέκει ωχρός
σε βράχο ακουμπισμένος
δίχως να εκφράζει ένα νεύμα
να κατευνάζει το πέλαγος
όταν η στάχτη μου
θα εισχωρεί εντός του.
ο ορίζοντας θα με τυλίξει
θα βαφτεί κόκκινος
απ’ τα πυρά των εκβολών
κι η θάλασσα, λευκή
απ’ τα μαντήλια των γλάρων
που θα σκουπίζουν της βροχής το δάκρυ
κάτω από το αντίο του ήλιου
ο άνεμος θα στέκει ωχρός
σε βράχο ακουμπισμένος
δίχως να εκφράζει ένα νεύμα
να κατευνάζει το πέλαγος
όταν η στάχτη μου
θα εισχωρεί εντός του.
Μαρία
Αργυρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου