
εκείνη του απόκοτου ονείρου
όπου ξυπνά τις νύχτες
πιάνει με ξόβεργες νοήματα
μ’ αρχέτυπα φτερά
ενώ η ίδια απομακρύνεται
και φεύγει.
Είναι μια άλλη λογική
του εγώ που εξαρθρώνεται
του ματιού που φέγγει
του εμείς που ανεμίζει
του κορμιού που φλέγεται.
Μια άλλη λογική
πιο ευκρινής από τα σύννεφα
πιο φωτεινή απ' τη σιωπή
μια λογική που ευωδιάζει ξαστεριά
και καλοσύνη.
Μαρία Αργυρακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου